نویسنده: میثم عرب سرخی
ناشر: آفاق روشن بیداری
۲۵۱ صفحه و انتشار سال ۱۳۹۶
واژه ترور که در لغت و منابع علوم سیاسی به معنای آدمکشی، تهدید و ایجاد خوف و وحشت در میان مردم، برای نیل به اهدافی از قبیل براندازی حکومت و به دست گرفتن زمام امور دولت یا تفویض آن به گروه دیگر، آمده است، از مهمترین ابزار حدوث و بقاء رژیم صهیونسیم بوده است. مسئله ترور و ایجاد تفکر تروریسم از ابتدا توسط اولین بانیان کنگرهیِ صهیونسیم و رهبران بعدی آنها، مورد توجه جدی قرار گرفت. اشخاصی مانند تئودور هرتزل، وایزمن و مناخیم بگین که از رهبران اولیه این رژیم به حساب میآیند علناً در نوشتهها و اظهارات خود به این مسئله پرداختند. جملههایی مانند « برادر من باش و گرنه میکشمت» و « دکارت گفته است: من میاندیشم پس هستم، اما من میگویم من میجنگم پس هستم» شاهد صدقی است بر این مدعا که از سوی مناخیم بگین در کتابهایش ترویج شده است. این رژیم با تفکر تروریسم توانست در سه مرحله حیات خود یعنی اشغالگری و برگشتن به سرزمین فلسطین، تشکیل دولت اسرائیل و بقای آن به موفقیتهای چشمگیری دست یابد. کتاب «جنایات دشمن شدید» به بررسی مسئله ترور و تفکر تروریسمیِ رژیم صهیونیسم پرداخته است.
این کتاب ابتدا به بررسی مفهومی واژه تروریسم پرداخته، سپس زمینههای فکری و اعتقادی و پیشنه تاریخی تروریسم صهیونیستی را مورد بررسی قرار داده است. مطالب بعدی کتاب به معرفی سازمانهای تروریستی پیش از تشکیل دولت اسرائیل مانند سازمانهای هاشومِر، هاگانا و پالماخ و بعد از تشکیل آن مانند سازمانهای ناحال، واحد ۱۰۱ و جنبش کاخ و دیگر سازمانها اختصاص یافته است. و در آخر با ذکر عملیاتهای تروریستی این رژیم که حجم وسیعی از این کتاب را تشکیل میدهد مطالب اصلی کتاب خود را به پایان رسانده است.